ವಚನಗಳನ್ನು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಏಕವಚನ (ಒಂದು) ಮತ್ತು ಬಹುವಚನ (ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು) ಎಂದು ಎರಡು ಮುಖ್ಯ ವಿಭಾಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಏಕವಚನವು ಒಂದೇ ವಸ್ತು ಅಥವಾ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದರೆ, ಬಹುವಚನವು ಎರಡು ಅಥವಾ ಹೆಚ್ಚಿನವವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
| ವಚನ ಪ್ರಕಾರ | ಅರ್ಥ | ಉದಾಹರಣೆಗಳು |
|---|---|---|
| ಏಕವಚನ | ಒಂದು ವ್ಯಕ್ತಿ, ವಸ್ತು, ಅಥವಾ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಸೂಚಿಸುವ ಶಬ್ದಗಳು | ನಾನು, ನೀನು, ಅವನು, ಮನೆ, ಮರ, ಅಕ್ಕ |
| ಬಹುವಚನ | ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ವ್ಯಕ್ತಿ, ವಸ್ತು, ಅಥವಾ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುವ ಶಬ್ದಗಳು | ನಾವು, ನೀವು, ಅವನುಗಳು, ಮನೆಗಳು, ಮರಗಳು, ಅಕ್ಕಂದಿರು |
ಪ್ರತ್ಯಯಗಳು:
| ನಾಮಪದ | ಪ್ರತ್ಯಯ | ಬಹುವಚನ ರೂಪ |
|---|---|---|
| ಅರಸ | -ಅರು | ಅರಸರು |
| ಬಾಲಕಿ | -ಅರು | ಬಾಲಕಿಯರು |
| ಮರ | -ಗಳು | ಮರಗಳು |
| ಮಗು | -ಕಳು | ಮಕ್ಕಳು |
| ಹುಡುಗಿ | -ಅರು | ಹುಡುಗಿಯರು |
| ಕವಿ | -ಗಳು | ಕವಿಗಳು |
| ದೊಡ್ಡವನು (ಪು) | -ಅರು | ದೊಡ್ಡವರು |
| ದೊಡ್ಡದು (ನಪುಂ) | -ವು | ದೊಡ್ಡವು |
ಸರ್ವನಾಮಗಳ ಬದಲಾವಣೆ:
| ಏಕವಚನ | ಬಹುವಚನ |
|---|---|
| ನೀನು | ನೀವು |
| ಅವನು | ಅವರು |
| ಅದು | ಅವು |
ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ವಚನಗಳ ಬಳಕೆ:
ಏಕವಚನ ಮತ್ತು ಬಹುವಚನದ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಗಮನಿಸುವಾಗ, ನಾಮಪದ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾಪದದಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯಯಗಳಿಂದ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಮಾಡಬಹುದು. ಉದಾಹರಣೆ:
- ಏಕವಚನ: "ಅವನು ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದುತ್ತಾನೆ."
- ಬಹುವಚನ: "ಅವರು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾರೆ."
ಈ ಉದಾಹರಣೆಯಲ್ಲಿ "ಅವನು" ಏಕವಚನ ಮತ್ತು "ಅವರು" ಬಹುವಚನವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ.
Post a Comment